Tot 2016 had de WBSO een gerelateerde regeling die de RDA werd genoemd: Research en Development Aftrek. Waar de WBSO een bijdrage gaf in de loonkosten was de RDA bedoeld om ook een bijdrage in materiële kosten te geven. Denk hierbij aan de materiaalkosten voor het maken van een prototype, proefmatrijzen, verbruiksgoederen voor het R&D-werk, etc. Anders dan de WBSO werd de RDA verrekend via de vennootschapsbelasting waarbij er een begroting van de uitgaven en kosten werd gemaakt.
Helaas resulteerde de RDA niet in een stimulans voor bedrijven om sterker in te zetten op technologische innovatie en werd besloten om de RDA met ingang van 2016 samen te voegen met de WBSO. De naam RDA is daarmee komen te vervallen maar de bijdrage voor materiële kosten is blijven bestaan binnen de WBSO en wordt nu verrekend via de loonheffingen. Daarmee ontstaat een directe relatie met de personele inzet op het gebied van technologische ontwikkeling en behaalt de regeling wél haar doelstellingen.